بر اساس اطلاعیه‌ای از خبرگزاری صحت به نقل از ایسنا، مراسم رونمایی کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه‌های آموزش آن‌ها» تألیف ریچارد برسوف و ترجمه پیمان معادی عصر پنجشنبه ۲۲ آبان با حضور هنرمندان و منتقدان مطرح سینما در کتابسرای حیات راوی به انجام رسید. از جمله مهمانان این رویداد می‌توان به پارسا پیروزفر، حسین پاکدل و کیوان کثیریان اشاره کرد.

در ابتدای این نشست، آرش حیدریان ناشر و نویسنده، به قدردانی از تلاش‌های پیمان معادی در ترجمه این اثر پرداخت و بیان کرد: «ترجمه تنها یک فعالیت آموزشی نیست، بلکه احیانا به نوعی نمایانگر فلسفه‌ای در زندگی و ایفای نقش نیز هست. قطعاً اساتید بهتر از من می‌توانند درباره این کتاب توضیح دهند، اما می‌خواهم به اختصار بگویم که پیمان همواره دقت نظر بالایی در کار خود داشته و سعی کرده تا ترجمه‌ای وفادار به اصل کتاب باشد.

وی ادامه داد: «کتاب تنها برای دانشجویان رشته‌های تئاتر و سینما نوشته نشده است، بلکه به تماشاگرانی که به اندیشه‌های بازیگری علاقه‌مندند نیز اختصاص دارد؛ این افراد می‌توانند با خواندن کتاب از آن لذت ببرند. ما امیدواریم این اثر به نحوی روند آموزش بازیگری در ایران را ارتقاء دهد و راه را برای علاقمندان هموارتر کند.»

در پایان، وی از پیمان معادی به خاطر وسواسش در انجام این کار ارزشمند تشکر کرد.

در ادامه، پیمان معادی، مترجم کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه‌های آموزش آن‌ها»، ضمن سپاس از حاضران و افرادی که در انتشار کتاب به او کمک کرده‌اند، ابراز کرد: «چه لحظه‌ای زیبا، شگفت‌انگیز و دلنشینی است. برای من این تجربه، خاص‌تر از لحظاتی است که در فرش قرمزها یا افتتاحیه فیلم‌ها سپری کردم. نه خود را مترجم می‌دانم و نه صاحب سبک، فقط تلاشی انجام داده‌ایم و خیلی خوشحالم که نتیجه مثبتی به جا گذاشته است و به قول آرش حیدریان ملاحظاتی که اعتبار ما را زیر سؤال نبرد.»

معادی در مورد کتابسرای راوی، مکان انجام رونمایی، اظهار داشت: «اولین جایی که برای این کار انتخاب کردم، کتابسرای راوی بود، به دلایل بسیار زیادی که فرصت توضیح آن نیست. اما به این مکان تبریک می‌گویم و امیدوارم که اینجا سرسبز و پُررنگ بماند. هر کسب‌وکار در ایران با چالش‌هایی مواجه است و در شرایط اقتصادی کنونی، وضعیت کتابفروشی‌ها به‌خصوص دشوارتر است و آدم شگفت‌زده می‌شود که حتی در این وضعیت، کتابفروشی‌ها هنوز هم برقرار هستند و شهر ما با آنها زیباتر می‌شود.»

وی همچنین از نشر فکرنو قدردانی کرد و دوستی با آرش حیدریان را عامل تحقق این پروژه دانست و گفت: «آرش در حال ترجمه کتابی از یک استاد بازیگری بود که نام من در آن ذکر شده بود. وی کنجکاو بود که آیا من همان کسی هستم که منظورش بوده است و من تأیید کردم که هر وقت فرصتی پیش آید، در کلاس آن استاد حضور دارم.

معادی ادامه داد: این موضوع باعث شد تا من تمایل به ترجمه این کتاب پیدا کنم؛ بار دوم است که آن را می‌خواندم و از آنجا که کتاب شامل دو جلد است، شروع به کار کردم اما به خاطر شرایط زمانی و دیگر مسائل، کمی مشکل داشتم. اما آقای حیدریان به‌طوری به من کمک کردند که نتوانستم از ادامه کار منصرف شوم. چندین بار مشکلاتی پیش آمد که می‌خواستم به علت مشغله‌ها کار را عقب بیندازم اما آرش مانع از این کار شد.»

وی به برنامه‌های آینده‌اش اشاره کرد و گفت: «به زودی کتاب دیگری که از یک سال و نیم پیش شروع کردیم به پایان می‌رسد و امیدوارم که سال آینده کتابی در زمینه فیلمنامه‌نویسی منتشر نماییم.»

معادی درباره نقش حسین پاکدل در زندگی فرهنگی‌اش نیز گفت: «هرگاه حس می‌کنم سطح فرهنگی‌ام پایین آمده به او زنگ می‌زنم و با رفتن به خانه‌اش و قدم زدن با او به یادگیری می‌پردازم و از آنجا بیرون می‌آیم.»

در پایان، معادی از پارسا پیروزفر نیز قدردانی نمود و در حاشیه اعلام کرد که به تازگی ورزش را با او آغاز کرده است.

کیوان کثیریان پس از این اظهارات با طرح سوالی از معادی در خصوص مقدمه کتاب گفت: «آیا شما بازیگری را یک پدیده شهودی می‌دانید یا بیشتر تکنیکال است یا ترکیبی از این دو؟» به این پرسش پیمان معادی پاسخ داد: «این کتاب به ما نمی‌گوید کدام یک درست است و در واقع به اهمیت مطالعه در عرصه بازیگری اشاره می‌نماید.»

معادی ادامه داد: «از جذابیت‌های این کتاب برای من این است که، خیلی تکنیکی نیست و در آن…..

“`html

بسیار عمیق تر در زمینه‌های مختلف فرو بروید. اگر چنین باشد، این داستان به گونه ای روایت می شود که مشابه کتاب مشهور “دنیای صوفی” است. هنرنمایی غربی از ۲۵۰۰ سال پیش در یونان آغاز و تا به امروز ادامه یافته است. اساتید معتبر بازیگری که هر یک به معیارهای زمان خویش پاسخ داده و متد خاصی را ایجاد کرده‌اند، به نحوی که در آن دوران مؤثر بوده است. شاگردان آنها یا معلمان جدیدی که قرن‌ها بعد ظهور کردند، در حقیقت سبک‌های موجود را مورد بررسی و انتقاد قرار داده و تحولاتی جدید را به ارمغان آورده‌اند.

پیمان معادی از علی نصیریان که مقدمه این اثر را نگاشته و مرحوم همایون ارشادی یاد کرد و افزود که فقدان این بزرگواران حس می‌شود.

در قسمت بعدی این برنامه، حسین پاکدل در سخنانی با اشاره به نکات کلیدی کتاب «استادان بزرگ بازیگری» بیان داشت: «این کتاب برای تمام حوزه‌ها می‌تواند مفید واقع شود، اما اهمیت ویژه‌ای برای بازیگری دارد. شما با مطالعه این اثر، با تمامی مکاتب هنری گوناگون آشنا می‌شوید که فقط به بازیگری اختصاص ندارد، بلکه شامل کارگردانی، نویسندگی، سلیقه‌های عام و دیگر حوزه‌ها نیز می‌شود. نویسنده، که خود استاد دانشگاه، بازیگر، کارگردان و نویسنده‌ای با تجربه است، به گونه‌ای با شما ارتباط برقرار می‌کند که گویی دوست نزدیک شماست و شما را به ۲۵۰ سال قبل می‌برد و به تفصیل درباره شخصیت‌های مؤثر در این عرصه صحبت می‌کند.

پاکدل افزود: «به عقیده من، این کتاب به زودی به یکی از منابع حیاتی در عرصه هنر نمایش تبدیل خواهد شد و بسیاری از هنرمندان و حتی افرادی که در حال حاضر فعال هستند، به ضرورت خواندن این کتاب پی خواهند برد. آخرین پروژه‌ای که من کارگردانی کردم، امر ملوکانه بود. اگر این کتاب را زودتر مطالعه کرده بودم، بدون تردید روشی متفاوت را در آن نمایش دنبال می‌کردم.»

حسین پاکدل تأکید کرد که بدون تسلط بر زبان هنر، امکان خلاقیت وجود ندارد و افزود: «هنرمند باید به زبان حرفه‌ای خود آگاه باشد، توانایی کارش را بشناسد و بر الفبا و اصول هنر خود تسلط یابد. در غیاب این دانایی، خلاقیت و زندگی روی صحنه غیر ممکن می‌شود.»

به گفته این کارگردان تئاتر، درک عمیق از ساختار هنر، شرط اصلی رشد و پایداری در مسیر خلاقیت است.

پاکدل در اشاره به مقدمه این کتاب گفت: «من سه بار در مراحل مختلف این کتاب را مطالعه کردم. نویسنده و پیمان معادی برای این اثر زحمات زیادی کشیده‌اند، زیرا نتایج آن بی تردید همانند نسخه اصلی خواهد بود. برای درک عمق اهمیت این کتاب، کافی است مقدمه‌ای که پیمان نوشته را بخوانید؛ تمامی عصاره کتاب، که نمایانگر بازیگری و سبک‌های گوناگون است، در چهار صفحه به زیبایی شرح داده شده است.»

در ادامه این نشست، پارسا پیروزفر با اشاره به سؤالی که از پیمان معادی درباره آموزش‌های علمی و عملی پرسیده شد، عنوان کرد: «آموزش‌های آکادمیک و تجربیات عملی مرتبط هستند و به نوعی همدیگر را تکمیل می‌کنند.»

او درباره اهمیت مطالعه گفت: «لازم است که ما از زمینه‌های مختلف دانش کسب کنیم (از جمله کمی روانشناسی و تاریخ). به نظر من، آموزش می‌تواند مؤثر باشد، اما انتقال آن به عمل نیازمند تجربه است.»

پیروزفر با بیان اهمیت تمرین در هر حیطه‌ای افزود: «استعداد ذاتی بدون تمرین کافی نخواهد بود، و کلاس‌ها تنها نقطه آغازین کار به شمار می‌روند. آموزش یک پدیده موقتی نیست و نمی‌توانیم ادعا کنیم که به سادگی می‌توانیم در مدت سه ماه فردی را به عنوان بازیگر به جامعه معرفی کنیم. افراد برای رسیدن به مهارت‌های لازم سال‌های زیادی کار خواهند کرد تا تحولات درونی را تجربه کنند.»

او همچنین از لذت تمرین سخن گفت و اظهار کرد: «اگر از روند تمرین لذت نبریم و تنها به دنبال بهره‌مندی از نتیجه نهایی باشیم، مرتکب اشتباه بزرگی شده‌ایم. زیرا هر چه پیش می‌رویم چالش‌ها افزایش می‌یابد. لذت بردن از فرآیند یادگیری و تمرین مهم‌تر از رسیدن به صحنه یا دریافت جوایز است. مسیر بازیگری هرگز به پایان نمی‌رسد و زیبایی آن در رشد مستمر نهفته است.»

در این مراسم، پیمان معادی به قدردانی از حاضران و افرادی که در فرایند انتشار کتاب او همکاری کردند، پرداخت و از آرش حیدریان، مجتبی جباری و همسرش، حسین پاکدل، پارسا پیروزفر، سروش صحت و انتشارات فکرنو و کتابفروشی راوی به خاطر حضورشان تشکر کرد. این مراسم با اجرای کیوان کثیریان، منتقد سینما و روزنامه‌نگار برگزار شد و در پایان، عکس یادگاری گرفته شد و پیمان معادی برای امضای کتاب و عکس گرفتن با مخاطبان در محل حضور یافت.

243

“`

اشتراک‌گذاری »