“`html
طبق گزارش صحت خبر، علیرضا جانبخش در مورد آنفلوآنزا بهعنوان یک بیماری کاملاً ویروسی توضیح داد: بیماریهای ویروسی نیاز به درمان خاص دارند و در زمینه آنفلوآنزا، بهدلیل شدت و وسعت عوارض احتمالی، درمان فقط به کنترل نشانهها محدود نمیشود بلکه باید شامل درمان عفونت ویروسی و همچنین پیشگیری و رسیدگی به عوارض میکروبی و باکتریایی باشد.
بر پایه خبری از تسنیم، او با اشاره به عوارض مرتبط با این بیماری گفت: این بیماری میتواند عوارضی نظیر نارسایی کلیوی، مشکلات ریوی مانند نارسایی تنفسی و ذاتالریه، عوارض کبدی مثل هپاتیت، و همچنین عوارض مغزی از جمله مننژیت، آنسفالیت و میلیت عرضی را به وجود آورد. علاوه بر این، «سندرم ری» ناشی از مصرف آسپیرین یکی از عوارض جدی آنفلوآنزا بهویژه در کودکان به شمار میرود.
این متخصص در زمینه بیماریهای عفونی به داروهای ضدویروسی که برای درمان آنفلوآنزا بهکار میروند اشاره کرد و گفت: داروهایی همچون آمانتادین، اوسلتامیویر، بالوکساویر و پرامیویر میتوانند در درمان این بیماری موثر باشند. در حال حاضر، اوسلتامیویر بیشترین دسترسی را دارد و بالوکساویر و پرامیویر نیز بهصورت دوز واحد و به شکل خوراکی یا تزریقی مورد استفاده قرار میگیرند.
جانبخش بر این نکته تأکید کرد: key عنصر در درمان آنفلوآنزا، آغاز زودهنگام درمان است. بیشترین تأثیرگذاری داروهای ضدویروسی معمولاً در دو روز اول و تا چهار روز ابتدایی بیماری مشهود است و هرچه زمان بیشتری از شروع بیماری بگذرد، تأثیر این داروها به شدت کاهش مییابد. این داروها عوارض جانبی خاصی ندارند و در دوران بارداری نیز بهطور معمول قابل استفاده هستند و میتوانند شدت بیماری، وضعیت علائم و مدت زمان انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهند.
او درباره درمانهای علامتی افزود: داروهای ضدتب، ضدسردرد، ضدتهوع و ضداسهال برای کنترل علائم بهکار گرفته میشوند، ولی باید توجه کرد که مصرف آسپیرین به دلیل خطر عوارض مغزی، بهویژه در کودکان، توصیه نمیشود. همچنین، تب یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که نباید بههرقیمتی کاهش یابد؛ فقط در مواردی مانند سابقه تشنج یا بیماریهای قلبی و در زنان باردار، کنترل تب اهمیت دارد. در سایر موارد، استفاده از استامینوفن برای تب شدید کافی است.
این متخصص عفونی در مورد مصرف کورتونها در آنفلوآنزا هشداری داد و گفت: استفاده از استروئیدها در مرحله حاد بیماری معمولاً اثر مثبتی ندارد و ممکن است موجب افزایش طول بیماری و خطرات آن شود، مگر در موارد خاصی همچون سرفههای شدید که با مشاوره پزشک قابل استفاده است.
جانبخش به پرهیز از مصرف آنتیبیوتیکها در مرحله حاد آنفلوآنزا اشاره کرد و تأکید کرد: آنتیبیوتیکها هیچ نقشی در درمان عفونت ویروسی ندارند و مصرف بیمورد آنها نهتنها هیچ فایدهای ندارد، بلکه میتواند موجب عوارض سمی، واکنشهای آلرژیک و همچنین ظهور و گسترش مقاومت میکروبی شود. بهطور کلی، استفاده از آنتیبیوتیکها در ۹ روز اول عفونتهای ویروسی از جمله آنفلوآنزا توصیه نمیگردد.
او افزود: آنتیبیوتیکها تنها در صورتی کاربرد دارند که عوارض میکروبی مانند ذاتالریه باکتریالی بروز کند؛ این عارضه ممکن است همزمان با آنفلوآنزا، بلافاصله پس از آن، یا بعد از یک دوره بهبودی کوتاهمدت که با بازگشت تب و سرفه همراه است، رخ دهد و میتواند بسیار خطرناک باشد.
این متخصص عفونی خاطرنشان کرد: مصرف نابجای آنتیبیوتیکها، به ویژه در کودکان، میتواند آنها را در معرض حساسیتهای شدید، آنافیلاکسی و مقاومت میکروبی قرار دهد و در آینده، درمان عفونتهای واقعی را با مشکل جدی مواجه کند؛ بنابراین درمان خاص آنفلوآنزا باید با استفاده از داروهای ضدویروسی و مدیریت صحیح عوارض انجام شود.
۲۳۳۲۱۷
“`