به نقل از صحت خبر، در رقابتی جذاب بین کومو و ناپولی مقابل کالیاری، این دو مسابقه سرنوشت قهرمان سری آ را مشخص خواهند کرد. در حال حاضر، اینتر برتری دارد.
در شرایطی از سکوت عمیق و خیابانهای تزئینشده با پرچمهای سهرنگ، شهر ناپل در انتظار یک انفجار از هیجان و شوق است. راننده تاکسی به بهترین شکل توصیف میکند: «آن کوه آتشفشان را میبینی؟ ما مثل وزوو هستیم؛ اکنون خاموش، اما آمادهایم تا فوران کنیم… هر لحظه ممکن است.»
اگر امشب طبق آرزوهای دلخواه هواداران پیش برود، این شهر به زودی منفجر خواهد شد. اما تا رسیدن به آن لحظه، همه در سکوتی پراسترس به سر میبرند؛ در کمال «آپنه» جمعی. ناپل از همیشه آرامتر است.
سکوت و امید در کنار یکدیگر
برای درک احساسات مردم در خیابانهای شهر، بهترین راه نشستن در یک کافه و گوشدادن به گفتگوهاست. برخی از مردم چنان رفتار میکنند که انگار مسابقهای در پیش نیست، اما گروهی با شجاعت بیشتری ابراز میکنند: «پیروز خواهیم شد.»
یکی از این افراد میکله، صاحب رستوران مشهور «میمی آلا فرروویا» است:
«دلهایمان سرشار از شادی است. این قهرمانی، جمعیت بیشتری را به ناپل میکشاند. کونته مردی سختکوش و راستگو است؛ برای تیم، برای شهر، و برای خود میجنگد. رئیس باشگاه، دل لورنتیس نیز شجاعت خود را نشان داده؛ از سری C تا اوج.»
وقتی نظر او را درباره حال و هوای شهر میپرسند، با صداقت میگوید:
«همهچیز حالتی جشن گرفته است. به آرایشگاه رفتم و گفتم: “چی کار کنیم؟” گفت: “پیروز خواهیم شد” و دستهایش به خاطر هیجان میلرزید! ترسیدم که اشتباهی با تیغ نزند!» و با خنده ادامه میدهد.
نشانههای نزدیک بودن جشن
برای هواداران، زمان به کندی میگذرد. جملهای که مکرراً شنیده میشود: «دیگر نمیتوانم انتظار بکشم!» صدها نفر برای دیدن تیم به کمپ تمرینی کستل وولتورنو رفتهاند؛ با پرچم در دست، شاید به امید دیدن کونته یا نرس.
در شهر، آمادهسازی برای جشن (در صورت وقوع) در سکوت در حال انجام است ـ هرچند نه کاملاً بیصدا. حوالی ظهر، بعد از باران و زیر آفتاب، در نزدیکی ایستگاه قطار، پنج دقیقه آتشبازی برپا شد؛ تمرینی برای اسکودتو؟ شاید. در مرکز شهر، صدای بوق و ترومپتها ناشی از بساط فروشندگان لوازم جشن، با سر و صدا توجه مردم را جلب میکند.
آداب و خرافات عمومی
بسیاری تصمیم دارند مراسم امشب را با همان لباسها، روی همان کاناپه و در کنار همان دوستانی که فصل را با آنها سپری کردهاند، تماشا کنند. اما هزاران نفر به سوی سه نمایشگر بزرگ در پیاتزا دل پلبیچیتو، پیاتزا مرکاتو و اسکامپیا خواهند رفت؛ یا یکی از ۵۳ نمایشگر دیگر در استان ناپل.
شهردار، گائتانو مانفردی، اظهار میدارد:
«میخواهیم آن ۵۰۰ هزار نفری که نتوانستند به ورزشگاه دیگو مارادونا بروند، بتوانند با امنترین شرایط جشن بگیرند.» فرماندار کامپانیا، وینچنزو دل لوکا نیز تأیید کرده که در ورزشگاه حضور خواهد داشت، اما اضافه کرده: «چیز بیشتری نمیگویم… برای خرافات.»
شهرداری و استان، تاکنون ۹۵۰ هزار یورو برای جشن احتمالی تیم کنار گذاشتهاند. اگر قهرمانی قطعی شود، روز دوشنبه، تیم با دو اتوبوس روباز از مسیر بلوار کاراچولو تا پیاتزا ویتوریا به طول ۲.۵ کیلومتر رژه خواهد رفت؛ مسیری آبی، مملو از شادی.
اما تا آن لحظه… «به دلایل روشنِ خرافی»، هنوز زود است که با قطعیت از جشن سخن بگوییم.